आमचा नेहमीचा मराठी केशकर्तनकार त्यादिवशी सुट्टीवर असल्याने मी शेजारच्या
नवीन सलूनमध्ये पोहोचलो. इथे काम करणारे सर्वच जण उत्तर भारतीय होते. मी
त्याच्याशी पूर्णपणे मराठीमध्ये संवाद साधत होतो. परंतु त्याच्या
चेहऱ्यावरील प्रश्नचिन्हांवरून आणि गोंधळावरून मला समजले की, याला मराठी
काही समजत नाहीये. मी त्याला विचारले,
“किती वर्षे झाले इथे काम करत आहेस?”
“दोन-अडीच वर्षे असतील”, तो त्याच्या भाषेतच उत्तर देत होता.
“मग अजून मराठी नाही शिकलास का?”
यावर तो म्हणाला, “इथं मराठी कोण बोलतं?”.
मी चमकून त्याच्याकडे बघितले आणि विचारले, “तुझ्याशी कोणी मराठीत बोलत नाही का?”.
“सर्वांनाच हिंदी बोलता येतं, त्याच्यामुळे ते मराठीत माझ्याशी कधीच बोलत नाहीत.”
मला हे उत्तर अपेक्षितच होतं. मग मी बोलू लागलो,
“कसं
आहे मित्रा, आमची मराठी भाषा ही तुमच्या भाषेपेक्षा २००० वर्ष जुनी आहे.
त्यामुळे मराठी लोकं आपली भाषा जपतात. कोणत्याही ऐऱ्यागैऱ्याला ती समजू
नये, म्हणून ते त्याच्याशी मराठीत बोलत नाहीत. उद्या जर तुम्ही मराठी
बोलायला लागले तर आमचं ज्ञान देखील तुम्हाला प्राप्त होईल, अशी भीती मराठी
लोकांना वाटते. म्हणूनच मराठी लोक बाहेरच्या कुणाशीही मराठीत बोलत नाहीत.”
त्याला माझं बोलणं कितपत समजलं ते कळालं नाही. पण तुम्हाला समजले असेल, तर अभिप्राय नक्की सांगू शकता.
--- तुषार भ. कुटे.
No comments:
Post a Comment
to: tushar.kute@gmail.com