तिरसाट आणि प्रीतम

सैराट चित्रपट यशस्वी झाल्यानंतर मराठीमध्ये तशाच प्रकारच्या अनेक प्रेमपटांची लाट आली. काही यशस्वी झाले आणि बहुतांशी अयशस्वी. अशाच पठडीतील दोन चित्रपट म्हणजे तिरसाट आणि प्रीतम.
दोन्ही चित्रपटांना ग्रामीण पार्श्वभूमी. गावातील सर्वात सुंदर मुलीवर प्रेम करणारे चित्रपटाचे नायक. दोघेही हिरो मटेरियल नाहीत. कथेचे अंतिम उद्दिष्ट एकच… मात्र प्रवास वेगवेगळा. पहिल्या चित्रपटाचा नायक हा बेफिकीर आणि स्वतःच्या आयुष्यात कोणते ध्येय न ठेवलेला बेकार आणि बेरोजगार तरुण आहे. तर दुसऱ्या चित्रपटातील नायक अगदीच सर्वसामान्य घरातील मुलगा आहे. घराचा संपूर्ण भार त्याच्यावर आहे. म्हणजे एका अर्थाने तोच घर चालवतो. पहिल्या चित्रपटांमध्ये नायकाचे आई-वडील कष्टाळू आणि आपल्या मुलाच्या भविष्यासाठी धडपडणारे आहेत. तर दुसऱ्यामध्ये नायकाची आई ही घरासाठी राबणारी मात्र वडील व्यसनाधीन झालेले आहेत. त्यांच्या घरात रोजच्या कटकटी या नित्याच्याच असतात. एकंदरीत पहिल्या चित्रपटांमध्ये दाखवलेला नायक हा काहीसा खलप्रवृत्तीच्या दिशेने जाताना दिसतो. गावातील सर्वात सुंदर मुलीवर तो अनेक वर्षे प्रेम करत असतो. परंतु ती त्याला होकार देत नाही. अर्थातच ज्या पद्धतीचा नायक दाखवलेला आहे, त्याला कोणतीही मुलगी कधीही होकार देणार नाही. परंतु यातून तो धडा घेतो. आणि जिद्दीने उभा राहतो. पुढे ती मुलगी स्वतःहूनच नायकाला आकर्षित करण्यासाठी वेगवेगळे प्रयत्न करते. दुसऱ्या चित्रपटात मात्र नायक अतिशय सभ्य आणि सरळ वृत्तीचा दाखवलेला आहे. कुणीही यावं आणि टपली मारून जावं, असा त्याचा स्वभाव. त्याची शरीरयष्टी आणि एकंदरीत देहबोली पाहता कोणतीच मुलगी त्याच्याशी लग्न करायला तयार होणार नाही, असं दिसतं. त्याचे मित्र देखील त्याची सातत्याने टवाळी करत असतात. परंतु अखेरीस तोच गावातल्या त्या सुंदर मुलीशी लग्न करतो. याकरता तो कोणती पावले उचलतो, हे चित्रपटांमध्येच पाहता येईल.
वाईटातून चांगले आणि चांगल्यातून वाईट अशा दोन दिशेने जाणारे हे दोन चित्रपट आहेत. अखेरीस प्रेमकहानी यशस्वी होते, हाच तो काय सारांश.