खेळ मांडला

मराठीमध्ये मागच्या बऱ्याच वर्षांपासून शोकपटांची परंपरा आहे. अर्थात अशा चित्रपटांना प्रेक्षकवर्ग देखील चांगला लाभलेला दिसतो. “खेळ मांडला” हा चित्रपट देखील अशाच प्रकारचा.
बाहुल्यांचा खेळ करणारा दासू आपल्या वडिलांसह पोट भरण्यासाठी शहरामध्ये येतो. परंतु शहरात आल्यानंतर देखील त्याचा संघर्ष चालूच असतो. एके दिवशी अचानक अपघातामध्ये त्याचे वडील स्वर्गवासी होतात. अशातच त्या शहरामध्ये दंगल पेटते. त्याच दंगलीमध्ये त्याला एक तान्हे बाळ सापडते. तो त्या बाळाच्या माता पितांच्या शोधार्थ भटकत राहतो. परंतु त्याला त्याचे माता-पिता काही सापडत नाहीत. म्हणून तो त्या बाळाचा अर्थात छोट्या मुलीचा स्वतःच सांभाळ करायला लागतो. परंतु कालांतराने त्याला समजते की, ती मुलगी अंध आणि बहिरी देखील आहे आणि याच कारणास्तव तिला काही बोलता देखील येणार नाही. अशा मुलीचा सांभाळ करणे म्हणजे महाकठीण काम. परंतु हे शिवधनुष्य तो पेलतो. तिचे नामकरण ‘बाहुली’ असे करतो. आणि त्याच्या अन्य निर्जीव बाहूल्याप्रमाणे हिला देखील आपल्या खेळात सामील करून घेतो. हळूहळू ही सजीव बाहूली देखील निर्जीव बाहूल्याप्रमाणे खेळ खेळायला लागते. परंतु नियती मात्र त्याच्याशी वेगळाच खेळ खेळत असते. ही मुलगी नक्की कोणाची? तीला तीचे आई-वडील परत मिळतात का? आणि मिळाले तरी ती दासूला सोडते का? या प्रश्नांचे उत्तर हा चित्रपट उत्तरार्धात देतो.
सारांश सांगायचा तर शोकपटांच्या मालिकेतला हा दुःखातिवेग दर्शवणारा चित्रपट आहे. असे चित्रपट नियमित बघणाऱ्यांना तो आवडेलच. मंगेश देसाईने दासूच्या भूमिकेमध्ये आपले प्राण ओतल्याचे दिसते. परंतु केवळ मनोरंजन म्हणून चित्रपट पाहणाऱ्यांसाठी या चित्रपटात विशेष वाटणार नाही, हे नक्की.

--- तुषार भ. कुटे