अमृतफळे- जीए कुलकर्णी

त्यांच्या सगळ्या इच्छा पूर्ण झाल्या, त्याचप्रमाणे तुमच्याही पूर्ण होवोत. आभाळातून तीन फळे पडली. एक फळ हे कहाणी सांगणाऱ्याला, दुसरे फळ ती ऐकणाऱ्याला आणि तिसरे फळ तिचा मान ठेवणाऱ्याला. असं सांगून जीए आपल्या परीकथा पूर्ण करतात.

यापूर्वी जी.ए. कुलकर्णी यांचं ‘ओंजळधारा’ हे अशाच पठडीतलं परिकथांचे पुस्तक वाचनात आलं होतं. अर्थात या पुस्तकातून जीए मला पहिल्यांदा समजले. लहानपणी अशा कथा वाचत व ऐकत असू. पण या पुस्तकातून त्या आपल्याला पुन्हा एकदा वाचायला मिळतात. ‘अमृतफळे’ या पुस्तकातील बहुतांश कथा ‘अँपल ऑफ इममॉर्टलिटी’ या लिओ सुमेलियन यांनी लिहिलेल्या पुस्तकातील अनुवादित कथा आहेत. 

आटपाट नगर होतं! तिथे एक राजा राहत होता. त्याला एक राजपुत्र किंवा राजकन्या होती. काही राजांना अनेक राजपुत्र वा अनेक राजकन्या होत्या. असं सांगून या कथा पुढे सरकतात. प्राचीन राजांच्या राज्यातून भटकंती करत जादूचे करिष्मे दाखवत शेवटाकडे नेतात. अर्थात शेवट गोड असतो. राजकुमाराने राजकन्येला प्राप्त केले असते किंवा अमृतफळे मिळवलेली असतात. अशा धाटणीच्या कथा या पुस्तकांमध्ये वाचता येतात. त्यांचा वेग प्रचंड आहे. प्रत्येक घटना, प्रसंग वेगाने सरकत शेवटाकडे जातो. यातून बरीच अद्भुत पात्रे आपल्याला भेटतात. अर्थात केवळ मनुष्यच नाही तर वेगवेगळ्या प्रकारचे पशु-पक्षी देखील आपल्याला भेटून जातात. परिकथा आली म्हणजे पृथ्वीवरचा प्रत्येक सजीव त्या कथेचा भाग असतो. हे या पुस्तकातून आपल्याला समजते. प्रत्येक कथा ही आपल्या स्वप्नाचा भाग देखील असू शकते. वाचक राजकुमार किंवा राजकन्येच्या जागी स्वतःला ठेवून पुस्तक वाचू शकतो. म्हणजेच परिकथा वाचण्यासाठी लहान होण्याची आवश्यकता नाही! आजही या पुस्तकाद्वारे आपण त्या विश्वात रममान होण्याचा निश्चित प्रयत्न करू शकतो.